Trzecie miejsce zajęte w rozgrywkach II ligi w sezonie 1956 przez Stal Rzeszów z dorobkiem 22 punktów, pobudziło klub do budowania swojej pozycji, co za tym szło wzmacniania składu. Do drużyny przed sezonem zakontraktowany został Wojciech Ożdżyński występujący dotychczas w klubie z Wrocławia. Choć dołożył on ważną cegiełkę do finalnego wyniku zespołu, to jednak nieprzerwanie liderem zespołu był Eugeniusz Nazimek, który w przeciągu całego sezonu uzyskał średnią biegopunktową prawie 2,6, a jazdę w drużynie łączył z obowiązkami trenera. Sezon ten okazał się dotychczas najlepszym w wykonaniu Stali. Wraz z Unią Leszno zdominowali rozgrywki, a o ostatecznej klasyfikacji zadecydowały małe punkty właśnie pomiędzy tymi drużynami. Wszystkie mecze w sezonie dla obu ekip zakończyły się zwycięstwami poza porażką Unii w Rzeszowie oraz Stali w Lesznie. Choć bilans dużych punktów był równy, to jednak Stal uplasowała się na pierwszym miejscu w tabeli ze względu na +180 małych punktów w porównaniu do +173 Unii Leszno. Rezultat taki sprawił, że Rzeszów mógł świętować pierwszy w historii awans do najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce. Poza Eugeniuszem Nazimkiem na dużą uwagę zasługiwała postawa 22-letniego wtedy wychowanka rzeszowian – Janusza Kościelaka. Obok Nazimka był wiodącą postacią zespołu, który w młodym wieku zdołał osiągnąć wysoką średnią ponad 2,3 punktu na bieg. W nagrodę za świetne wyniki otrzymał powołanie do kadry narodowej między innymi na mecz przeciwko zespołowi z Wielkiej Brytanii.

Tabela II liga 1957:

1. Stal Rzeszów – 22 punkty (małe punkty +180)
2. Unia Leszno – 22 punkty (małe punkty +173)
3. Skra Warszawa – 14 punktów
4. Gwardia Katowice – 8 punktów
5. Stal Gorzów – 8 punktów
6. Ostrovia Ostrów Wielkopolski – 6 punktów
7. LPŻ Lublin – 4 punkty

Okres transferowy pomiędzy sezonem 1957 a 1958 przyniósł wiele roszad w składzie, co podyktowane było awansem drużyny ligę wyżej i chęcią wzmocnienia zespołu. Ze składu odeszli Jan Różański, Albin Tomczyszyn oraz Romuald Iżewski a w ich miejsce nowymi stalowcami zostali: 12-krotny mistrz Polski Florian Kapała, oraz jeden z najlepszych polskich żużlowców — Jan Malinowski. Inauguracyjny mecz w I lidze padł łupem rzeszowian, którzy pewnie zwyciężyli z drugim beniaminkiem – Unią Leszno w stosunku 47:30. Choć kibice w Rzeszowie byli świadkami kolejnych dwóch zwycięstw, to zdobyte zaledwie 7 punktów nie uchroniło Stali przed spadkiem z powrotem do II ligi, pomimo wywalczenia 7 miejsca w lidze, tuż przed Śląskiem Świętochłowice. Sezon 1958 był również zaliczony do tragicznych lat w historii żużla. Podczas meczu ligowego pomiędzy Stalą Rzeszów a Górnikiem Rybnik doszło do fatalnego upadku młodego zawodnika rzeszowian – Stanisława Różańskiego. W wyniku uderzenia o bandę oraz poniesionych w jego wyniku obrażeń po wielogodzinnej walce lekarzy, Stanisław dzień po wypadku zmarł w szpitalu. Był to pierwszy śmiertelny wypadek na torze w Rzeszowie.

Tabela I liga 1958:

1. Górnik Rybnik – 23 punkty
2. Sparta Wrocław – 18 punktów
3. Unia Leszno – 16 punktów
4. Włókniarz Częstochowa – 16 punktów
5. Polonia Bydgoszcz – 14 punktów
6. Legia Warszawa – 13 punktów
7. Stal Rzeszów – 7 punktów
8. Śląsk Świętochłowice – 5 punktów

Jazda w drugiej lidze nie trwała długo, bo jedynie jeden sezon, w którym to rzeszowska Stal nie dawała żadnych szans rywalom. Klub utrzymał trzon zespołu a dodatkowo został wzmocniony między innymi Stefanem Kępą z LPŻ-u Lublin. Na 14 rozegranych spotkań drużyna zdobyła aż 27 dużych punktów meczowych, tracąc jedynie jeden punkt na rzecz Wandy Nowa Huta, z którą na torze w dzisiejszej dzielnicy Krakowa padł remis w stosunku 39 do 39. Tuż za Stalą w tabeli uplasowała się tarnowska Unia, choć w trakcie sezonu uzbierała jedynie 18 punktów, czyli 9 mniej od rzeszowian. O sile Stali niech świadczy rezultat właśnie przeciwko drugiej drużynie sezonu na torze naszych rywali. Mecz zakończył się wysoką wygraną w stosunku 47:28 na korzyść rzeszowian. Choć sezon 1959 spędzony został na zapleczu I ligi to w składzie startowali medaliści Indywidualnych Mistrzostw Polski. Na torze w Rybniku Indywidualne Wicemistrzostwo Polski wywalczył Jan Malinowski, na trzecim miejscu uplasował się Florian Kapała, a tuż za podium znalazł się Stefan Kępa.

Tabela II liga 1959:

1. Stal Rzeszów – 27 punktów
2. Unia Tarnów – 18 punktów
3. Stal Gorzów – 16 punktów
4. Wanda Nowa Huta – 14 punktów
5. Tramwajarz Łódź – 14 punktów
6. Skra Warszawa – 12 punktów
7. Ostrovia Ostrów Wielkopolski – 11 punktów
8. Śląsk Świętochłowice – 0 punktów

Sportowo sezon przebiegał i zakończył się wyśmienicie, można powiedzieć najlepiej w dotychczasowej historii Stali. Sezon ten okazał się jednak kolejnym tragicznym sezonem zapisanym na kartach polskiego i rzeszowskiego żużla. 12 lipca na torze w Rzeszowie podczas towarzyskiego meczu pomiędzy Stalą a Legią Warszawa doszło w biegu piątym do tragicznego wypadku z udziałem wieloletniego lidera, ikony i legendy Stali Rzeszów – Eugeniusza Nazimka. W motocyklu Nazimka urwał się hak, co spowodowało upadek na tor oraz zderzenie z bandą. Na nieszczęście jadący na ostatniej pozycji Stanisław Kaiser z pełnym impetem uderzył w podnoszącego się Nazimka. W wyniku tego uderzenia Eugeniusz Nazimek odszedł od nas w wieku 32 lat. Pogrzeb jednego z najwybitniejszych polskich żużlowców odbył się w podrzeszowskiej Przybyszówce a w jego ostatnim pożegnaniu uczestniczyło kilkanaście tysięcy sympatyków zarówno z Rzeszowa jak i całej żużlowej Polski.

Łukasz Dębski